ลำนำรักจอมนางเคียงบัลลังก์

นิยายเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนในกรณีใดๆทั้งสิ้น   เนื้อเรื่องเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน  ไม่มีส่วนพาดพิง หรือ อิงประวัติศาสตร์...                       

                               

                                         เฉินฟางเซียน (เมษิยา)

                                       บุตรีของเสนาบดีเฉินซื่อหลาง 

             หญิงสาวที่กลับชาติมาเกิดแต่ระลึกชาติได้เพราะแรงอธิษฐานที่มีในภพก่อน    

                             

                                              ฮ้องเต้เหวินหรง

                             ผู้มีใจรักและเสน่หาฟางเซียนตั้งแต่แรกพบ

                               

                                                  จางชงหยวน

                         รองแม่ทัพใหญ่ของแคว้นลูกพี่ลูกน้องกับฟางเซียน

                                       รักและเอ็นดูฟางเซียนมาก 

                      " ถ้าเจ้าคิดว่า เจ้าไม่มีใครเจ้าจงจำไว้เจ้าจะมีพี่อยู่ข้างๆเสมอ"

                                       "ข้าจะเป็นพี่ใหญ่ของเจ้าเสมอ"

                              

                                                   จางชิงหยาง

                                  เป็นน้องชายแท้ๆของรองแม่ทัพจางชงหยวน 

                                        เป็นราชเลขาของฮ้องเต้องค์ปัจจุบัน

               รักและเอ็นดูฟางเซียนมากใครกล้ารังแกน้องข้า(ข้าจะเอาคืนอย่างสาสม)

                             

                             

                                            พระสนมไป๋กุ้ยเฟย/ ไป๋ชิงหลิน

                                      ต่อหน้าอ่อนโยนแต่ลับหลังชอบวีน ขี้อิจฉา

                                      ร้ายลึก บุตรีเจ้ากรมอาญา

                             

                                                 พระสนมหวังเสียนเฟย 

                                       บุตรีเสนาบดีฝ่ายขวาหวังเหลียงฉี

                                       ทำทุกอย่างเพื่อหวังได้เป็นฮองเฮา

                                            

ขออภัยหากนักอ่านท่านใดมิชอบบทความ ต้องขอโทษก่อนเพราะนักเขียนพึ่งเขียนเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก หากดูไม่สมเหตุสมผลตรงจุดไหนติชมได้เลย ขอบคุณ

                                         เฉินเซียวเหยา

                                  

                       พี่ชายที่นางเอกคิดว่าตายแล้วแต่รอดมาได้

การนับยาม

1.   ยามจื้อ    (ยามชวด)  = 23.00 - 00.59 

2.   ยามทิ่ว  (ยามฉลู)  = 01.00 - 02.59

3.   ยามอิ๊ง หรือ เอี๊ยง  (ยามขาล) = 03.00 - 04.59

4.    ยามเบ้า  (ยามเถาะ) = 05.00 - 06.59

5.    ยามซิ้ง  (ยามมะโรง) = 07.00 - 08.59

6.    ยามจี๋ ( ยามมะเส็ง) = 09.00 - 10.59

7.    ยามโงว่  (ยามมะเมีย) = 11.00 - 12.59

8.    ยามบี่  (ยมามะแม) = 13.00 - 14.59

9.    ยามซิง (ยามวอก) = 15.00 - 16.59

10.   ยามอิ๊ว (ยามระกา) = 17.00 - 18.59

11.   ยามสุก (ยามจอ) = 19.00 - 20.59

12.    ยามไห่ (ยามกุล) = 21.00 - 22.59

 การใช้เงินจะมีหน่วยดังนี้นะคะ

1. อีแปะ

2. ตำลึง

3. ชั่ง

การใช้เงินอาจไม่แน่ชัดแต่นิยายเรื่องนี้ใช้เงินหน่วยดังนี้

1. 100 อีแปะ  เท่ากับ  1 ตำลึง

2. 16 ตำลึง  เท่ากับ  1 ชั่ง หรือประมาณ 500 กรัม

  10 นิ้วจีน  เท่ากับ 1 ฉื่อ

  1  ฉื่อ  เท่ากับ  22.7 - 23.1  เซนติเมตร

ลำดับขั้น

1.ฮองเฮา

2.สี่พระชายาเอก  ได้แก่ กุ้ยเฟย  ซูเฟย  เต๋อเฟย  เสียนเฟย

3.  9พระสนมเอกขั้น2  หรือ ตำแหน่งผิงนั้นเอง เจาอี๋, ซิวอี๋ ,ชงอี๋ ,เจาหรง,ซิวหรง,ชงหรง,เจาเยวี่ยน,ซิวเยวี่ยน,ชงเยวี่ยน ตามลำดับ

4. พระสนมขั้น3  มีได้ทั้งหมด 27คน คือ  เจี๋ยยวี๋

5.  พระสนมขั้น4  เหม่ยเหริน

6. และสำหรับผู้ที่เข้าวังใหม่จะได้รับตำแหน่ง ขั้น5  ไฉเหริน  

การนับระยะทาง(วัดระยะ)

เซี๊ยะ =  2 ฝ่ามือ  ประมาณ  1 ฟุต

ลี้      =   500  เมตร

เค่อ   =    15  นาที

1  ชั่วยาม     =   2  ชั่วโมง

1  วัน     =   12  ชั่วยาม  หรือเท่ากับ 100 เค่อ